Genre: Romantiek
Componisten/uitvoerenden: Felix Mendelssohn Bartholdy | Franz Schubert | Ludwig van Beethoven | Wolfgang Amadeus Mozart
Opnametechniek: Johan Ketelaar
In vier concerten had het Nederlands Philharmonisch de Weense klassieke behandeld. Daarna gingen ze vrolijk door met de vroege romantiek.
Al tijdens Beethovens leven begon de romantiek. Of Beethoven daar zelf deel van uitmaakte is punt van (eeuwigdurende) discussie en hier niet van belang. Veel belangrijker is dat er begin negentiende eeuw een nieuwe generatie componisten opkomt. Net als Beethoven laten zij zich door Haydn en Mozart inspireren, maar zij vinden het moeilijk om, zoals Beethoven, de bestaande vormen tot het uiterste op te rekken en uit te wonen. Liever laten zij de vormen een beetje vervagen ten gunste van de expressie. Vooral Franz Schubert weet zo zijn niche te vinden: bescheidener dan Beethoven, maar melodisch zo sterk dat de muziek in haar kleine proporties onvergetelijk wordt.
Bij Mendelssohn is de romantiek al een voldongen feit. De nieuwe stijl is collectief bezit van een Biedermeier-publiek dat graag naar muziek luistert maar het niet te gek wil maken. In handen van mindere goden leidt dat weleens tot gezapige muziek, maar Mendelssohn houdt op zijn eigen manier het vuur van Mozart brandend: goed in het gehoor liggend, uitnodigend tot doorluisteren en bij vlagen wel degelijk vernieuwend.
Omdat zowel Schubert als Mendelssohn enorm veel aan Mozart te danken hebben, is ook hij met een blazersdivertimento vertegenwoordigd.
