Geld stinkt niet? Dat ligt er maar aan aan wie je het vraagt.
18 februari 2001, is dit concert gedagtekend. Het oude WTC stond nog overeind en van Pim Fortuyn had nog niemand gehoord. Eigenlijk zaten we nog in de jaren negentig. En wat kenmerkte de jaren negentig? Groei, voorspoed, welvaart, geld, geld en nog eens geld!
Ideologieën waren uit de tijd, bedenkingen bij economische groei ook. De tijd van het socialisme leek al net zo ver weg als de tijd van de grote wereldgodsdiensten. Maar Morgenrood, het oude arbeiderskoor, bestond nog. In een poging relevant te blijven hadden ze zich omgebouwd tot een projectkoor voor kunstzinnig geladen projecten met een maatschappijkritisch randje.
Over het oude socialistische ideaal van herverdelen zijn ze duidelijk: voor niets gaat de zon op! Zo ontstaat het morgen- en avondrood. Ook als je roder dan rood bent, moet je die waarheid erkennen. Maar wat kun je dan als je wél geld hebt? Alles? Is liefde te koop, bijvoorbeeld op de Wallen? En geluk? Alles kopen, word je daar blij van? En is geld verdienen wel zo onschuldig als het lijkt? Natuurlijk komt ook het Poldermodel langs – later bij de populisten een regelrecht scheldwoord, nu nog het dominante model. Iedereen gezamenlijk achter één doel, kan toch niet beter…
Deze en andere invalshoeken komen aan bod in dit theaterstuk met koor. Op swingende muziek worden economische en sociale thema’s behandeld. Als we dit nu, ruim twintig jaar later, terughoren, denken we nog weleens: waar klaagden we toen over?
