Componisten/uitvoerenden: Chiel Meijering | Dimitri Terzakis | Jacob ter Veldhuis | Margriet Hoenderdos
Opnametechniek: Kees van de Wiel
Geen grote monumenten, wel goede muziek.
Een van de grootste muziekrevoluties vond plaats aan het begin deze eeuw. Vóór de Eerste Wereldoorlog werd het in de concertzaal vooral groot, groter, grootst. Orkesten gingen honderden man omvatten en een symfonie, ooit een stuk waarmee je in een halfuur of minder klaar was, werd een avondvullend werk. Na de Eerste Wereldoorlog gingen kunstenaars dat als culturele obesitas beschouwen: de uitwassen van een burgerlijke cultuur waarmee ze wilden afrekenen. Ineens moest alle muziek ineens kort, klein en vooral niet te pretentieus zijn.
In onze tijd vind je beide tendensen. Sommige componisten omwoelen zich in kunstenaarschap. Ze zwoegen jarenlang op dat ene meesterwerk en zien erop toe dat geen twee werken dezelfde techniek gebruiken of dezelfde sfeer uitstralen. Andere componisten doen daar echt niet zo moeilijk over. Figuren als Jacob ter Veldhuis en Chiel Meijering enten hun composities op de popmuziek waarmee ze groot werden. In dit concert horen we muziek van hen en hun geestverwanten. Verwacht hierin dan ook geen monumenten eeuwigdurender dan brons, wel vitale, brutale en met veel muziekplezier geschreven en gespeelde stukken. Misschien niet bedoeld om eeuwig op het repertoire te blijven, maar wel heel lonend om bij tijd en wijle uit de kast te trekken!
