Ronsard et les Néerlandais

Pierre de Ronsart was de zoon van een hoge Franse hoveling. Zelf bracht hij het tot diplomaat, en als zodanig bezocht hij onder meer Vlaanderen en Holland. Toen zijn gehoor slechter werd, moest hij deze carrière opgeven en sloot hij zich op in zijn boeken. Als dichter combineerde hij, in de geest van de renaissance, de volkstaal met de idealen van de klassieke oudheid. Ondanks deze scholastieke inslag slaagde hij erin levend Frans te schrijven: zijn emotionele gedichten werden wijd en zijd gesmaakt.

Het spreekt voor zich dat ook zijn componerende tijdgenoten Ronsard niet links lieten liggen. De tijd van Ronsard was in de muziek vooral de tijd van de Nederlandse Scholen: diverse opeenvolgende generaties componisten uit de Nederlanden die voor een groot deel de muzikale mode bepaalden. Veel reden om als Nederlander chauvinistisch te worden is er niet, want deze Nederlanders kwamen vooral uit Vlaanderen en Noord-Frankrijk – uit de Zuidelijke Nederlanden dus. Ook hier drong het werk van Ronsard door. Zijn Bonjour mon coeur is misschien wel tientallen keren getoonzet. Ook andere lyrische gedichten van zijn hand vonden hun weg naar de schrijftafels en altaren van de Nederlanders. Het Egidius Kwartet brengt er in dit concert een ruime selectie van.