Stadsgenoot

Juist, Sweelinck. Jan Pieterszoon Sweelinck, stadsorganist van Amsterdam en componist van een groot aantal geestelijke en wereldlijke klavierwerken. Of misschien bent u koorzanger; dan kent u hem beter als componist van koormuziek. In ieder geval: hij is een van onze bekendste en invloedrijkste componisten en mag als mede-Deventenaar niet ontbreken op het Reincken-Festival.

Dat doet hij dan ook niet. We horen diverse van zijn bekendste variatiereeksen en een paar andere werken. Niet, zoals gewoonlijk, op orgel en klavecimbel, maar op vier blokfluiten. Van veel liedjes is het origineel, of iets dat erop lijkt, wel bewaard gebleven. Niet altijd met dezelfde tekst, maar met wat zoekwerk vinden we wel een andere tekst op dezelfde melodie. Hier komen we op het terrein van Camerata Trajectina, het gezelschap rond wijlen Louis Grijp, de musicoloog die met zijn baanbrekende werk de liedcultuur van de Republiek tot leven wekte. In 2012 was Grijp nog levend en wel aanwezig om de liederen op zijn luit te begeleiden. Dichterbij Sweelinck en zijn tijd gaan we niet komen.

Twee levende componisten, Daan Manneke en Klaas de Vries, vullen het programma in Sweelincks geest aan. Bij Manneke, de traditioneel ingestelde componist met een voorliefde voor het koor, ligt de overeenkomst duidelijk bij de vocale werken. Klaas de Vries schrijft een ‘Tombeau de Sweelinck’ en doet daarmee wat Ravel al een eeuw voor hem deed: knipogen naar een heel oude componist in zijn eigen muziek verwerken, alsof de dode meester door de wanden van zijn graf de moderne wereld in klinkt.