Genre: Expressionisme
Componisten/uitvoerenden: Arnold Schoenberg | Guus Janssen | John Adams
Opnametechniek: Richard de Gruyl
Met zijn Kammersymphonie uit 1906 was Schönberg tot de absolute grens gegaan van wat wij ‘tonaliteit’ noemen. Het volgende zetje was onvermijdelijk de atonaliteit, zeggen we achteraf.
Na een eeuw van nieuwlichterij valt er niet veel meer te vernieuwen. Componisten van nu zitten met een serieuze vraag: hoe moet het nu verder? Insomnio programmeert twee componisten die daar een heel verschillende antwoord op vinden. Guus Janssen breekt de muziek op in statische beetjes, als een soort deconstructie. Doordat het resultaat nergens echt op lijkt, moet je als luisteraar gaan bepalen wat de componist bedoelt. John Adams, een van ‘s werelds grootste levende componisten, keert terug naar de tonaliteit maar niet naar de ene of andere oude stijl. Hij liet zich openlijk door Schönberg inspireren, al blijkt dat vooral uit werktitels als Chamber Symphony en Harmonielehre en minder uit zijn muziek. De gemiddelde luisteraar hoort vooral minimal music, jazz en pop, invloeden waaruit Adams een stijl met opvallend veel eenheid weet te smeden.
