Het strijkkwartet is een vorm die blijft renderen en altijd weer nieuwe ontdekkingen oplevert. Zoals nu weer Mieczysław Weinberg.
Mieczysław Weinberg (1919-1996) was een geboren Pool, maar vluchtte na het begin van de Tweede Wereldoorlog naar de Sovjet-Unie. Daar was het leven natuurlijk verre van ideaal, maar riskeerde hij niet om zijn jodendom vergast te worden. In de Sovjet-Unie componeerde hij zoals van een Sovjetcomponist verwacht werd: begrijpelijk en zoveel mogelijk ideologisch relevant. Hij onderging de invloed van Sjostakovitsj; liefhebbers van deze componist zullen ongetwijfeld veel van hun gading bij Weinberg vinden.
Weinberg heeft traditionele genres als de symfonie en het strijkkwartet ruim bedacht. In het eerste deel van het concert horen we zijn Vierde strijkkwartet, voorafgegaan door twee korte werken. Deze stammen uit de jaren veertig. Het Vijftiende strijkkwartet, dat we in deel twee horen, stamt uit 1979. Het bestaat uit negen delen die slechts een nummer hebben. Vijftig jaar eerder, onder Stalin, zou hij om dit werk nog veroordeeld zijn vanwege ‘formalisme’. Maar Weinberg leefde lang genoeg om niet alleen de toegenomen vrijheid, maar ook het einde van het communisme nog mee te maken.
