Per-Sonat en Concerto Palatino – Festival Oude Muziek 2017

Per-Sonat en Concerto Palatino
Festival Oude Muziek 2017
Dinsdag 29 augustus 17:00
Geertekerk Utrecht
door Jelle van Aanholt

Op 29 augustus 2017 stond er een zeer ervaren gezelschap muzikanten in de Geertekerk. Sopraan Sabine Lutzenberger is sinds de jaren ‘90 een prominent vertolkster van oude muziek. Sinds 2008 speelt ze met haar eigen ensemble Per-Sonat op alle grote festivals. Naast haar op het podium stond Bruce Dickey, mede-leider van koperensemble Concerto Palatino en wellicht de meest beroemde bespeler van de cornetto, een houten voorloper van de moderne koperblazers.

Concerto Palatino

Per-Sonat en Concerto Palatino benaderen Luther, de spil van het Festival, via een programma rond Boete en Straf. Eén van Luther’s bezwaren tegen de Kerk was de praktijk van het verkopen van aflaten, waardoor zonden letterlijk konden worden afgekocht. Een groot schuldbesef was dus in het commerciële belang van de Kerk. Er werd in de eerste helft van de zestiende eeuw dan ook een overvloed aan schuldbetuigingen en boetepsalmen op muziek gezet. Concerto Palatino en Per-Sonat presenteren in de Geertekerk een selectie uit deze muziek.

Centraal staan boetepsalmen en klaagzangen van de wat minder bekende Duitse renaissance-componist Ludwig Senfl. Zijn werk wordt aangevuld door stukken van meer bekende tijdgenoten als Josquin, Ockeghem en Lassus. De fusie van blazers en zangers levert op de sterkste momenten een monumentaal, aangenaam verzadigd geluid op. Met name de imposante basstem van Harry van der Kamp (zelf leider van het Nederlandse Gesualdo Consort) maakt indruk, al dan niet in combinatie met een trombone.
In het hogere register is de klank niet altijd even goed gebalanceerd: de koperblazers zwellen op in de relatief kleine Geertekerk, waardoor de lichtere stemmen van tenor Bernd-Oliver Frölich en Sabine Lutzenberger dreigen te verdwijnen. Ook zijn er in de hoogte af en toe problemen met de intonatie, vooral wanneer Dickey de hogere zanglijnen van Lutzenberger meespeelt.

De hoogtepunten van het concert zijn de korte momenten waarop het grote geluid plaatsmaakt voor kleinere bezettingen. Zo maken de twee tenoren van Per-Sonat indruk met een prachtige interpretatie van het duet in Agnus Dei van Josquins ‘Messe Malheur me bat’. Ook de puur vocale uitvoering van Luthers ‘Aus Tieffer not Schrey ich zu dir’ en de instrumentale vertolking van Ockeghems beroemde chanson ‘Malheur me Bat’ zijn welkome afwisselingen.

Al met al vertaalt de ervaring op het podium zich, zoals verwacht, in een uitstekend uitgevoerd en aangenaam afwisselend concert. De balans is het enige echte probleem – in een andere akoestiek waren de muzikanten wellicht beter tot hun recht gekomen.