Pianomuziek van Charles Ives – 2
Deze aflevering is voor een groot deel gewijd aan de Tweede Pianosonate van Charles Ives. De eerste schetsen dateren al uit 1904. Vijf jaar later begon hij er serieus aan te werken en in 1915 was het zo goed als klaar. In 1920 werd het werk gepubliceerd en in 1947 verscheen er een gewijzigde versie. Ives is er, kortom, lang mee bezig geweest.
De sonate heeft als ondertitel ‘Concord, Mass., 1840-1860’. Ives zelf zei hierover: “[It is] an attempt to present one person’s impression of the literature, the philosophy and the men of Concord, Mass. of over a half-century ago.” In 1833 vestigde de filosoof, essayist en dichter Ralph Waldo Emerson zich in Concord. Hij was de grondlegger van het transcendentalisme: een filosofische en literaire beweging die gelooft in de inherente goedheid van mens en natuur. Alle vier de delen van Ives’ Tweede Pianosonate zijn genoemd naar transcendentalisten: Naast Emerson zijn dat Nathaniel Hawthorne, Bronson Alcott en zijn dochter Louisa May, en tenslotte Henry David Thoreau.
Naast de Tweede Pianosonate hoort u in deze aflevering ook een paar fragmenten met Ives zelf aan de piano.
Charles Ives:
- 2 fragmenten uit Pianosonate nr. 2 ‘Concord, Mass.’.
Charles Ives, piano - Charles Ives: Pianosonate nr. 2 ‘Concord, Mass.’.
Pierre-Laurent Aimard, piano; Tabea Zimmermann, altviool; Emmanuel Pahud, dwarsfluit - Charles Ives: They Are There! (third take).
Charles Ives, piano - Charles Ives: March No. 6 for Piano ‘Here’s to Good Old Yale’.
Charles Ives, piano
Samenstelling:
