Pieter Wispelwey is al jaren één van Nederlands grootste en meest gewaardeerde cellisten. Vooral toen hij net kwam kijken, namen wij zijn concerten veelvuldig op.
De eerste keer dat hij in ons archief opduikt, is begin 1986. Wispelwey is dan pas 23 jaar. In dit concert stort hij zich met pianist Frank Mol op de cellosonates van Beethoven – iets wat hij als twintiger vaak deed. Ook de barok, met de bijbehorende barokcello, komt al vroeg om de hoek kijken. Natuurlijk speelt Wispelwey de cellosuites van Bach, maar ook voor een rol als simpele begeleider voelt hij zich niet te goed.
Na 1993 verdwijnt de man van de radar, maar in de jaren tien duikt hij weer op. We treffen hem in 2011 aan op Cellomania, waar hij meehelpt de cello en het cellorepertoire aan de man te brengen. Hier blijkt maar weer hoe breed zijn repertoire is. Hij brengt een sonate van Brahms, maar ook de Amerikaanse modernist George Crumb wordt niet geschuwd.
1. Ludwig van Beethoven – Cellosonate nr. 5 in D opus 102/2
2. id. – Cellosonate nr. 4 in C opus 102/1
3. Johann Sebastian Bach – Cellosuite nr. 6 in D
4. Johannes Brahms – Sonate in D opus 78 (oorspr. Vioolsonate nr. 1)
5. George Crumb – Sonate voor cello solo
6. Frédéric Chopin – Minutenwals opus 64/1 (oorspr. voor piano solo)
7. Gabriel Fauré – Après une rêve (uit Trois mélodies opus 7; oorspr. voor stem en piano)
Samenstelling:
