Aanvankelijk zou dit programma compleet aan Walter Norris worden gewijd, maar tijdens een recente jacht op obscure c.d.-tjes kwam de programmamaker een exemplaar tegen dat dat voornemen pardoes in de war stuurde. Vandaar dat u in het eerste deel van het programma zes stukken krijgt te horen die afkomstig zijn van een c.d. die door de Vrienden van het Rotterdams Conservatorium is gefinancierd. Op deze c.d., die vijftien jaar geleden (juli 2010) op de markt kwam, hoort u drie veelbelovende jongelingen, bijgestaan door het toenmalige hoofd van de jazzopleiding: de gelauwerde bassist Hein Van de Geyn.
In het tweede deel van het programma hoort u Walter Norris als sideman in het kwintet van de altsaxofonist Herb Geller, in vier stukken die zijn opgenomen in december 1957 in Los Angeles.
SPEELLIJST
*Jasper van Damme (altsax), Bert Cools (gitaar), Hein Van de Geyn (bas), Mark Schilders (drums)
# 1. Cheryl (Charlie Parker) (4:59)
# 2. Milestones (Miles Davis) (5:15)
# 3. My Funny Valentine (Richard Rodgers-Lorenz Hart) (5:32)
# 4. I Fall In Love Too Easily (Jule Styne-Sammy Cahn) (4:57)
# 5. How Deep Is The Ocean (Irving Berlin) (4:49)
# 6. Everything Happens To Me (Tom Adair-Matt Dennis) (4:40)
Bron: Jasper van Damme-Bert Cools-Hein van de Geyn-Mark Schilders: Milestones (Codarts CD 003) Opname: Studio Fattoria Musica,
Osnabrück, 10 juni 2010
*Herb Geller (altsax), Walter Norris (piano), Victor Feldman (vibrafoon), Leroy Vinnegar (bas), Tony Bazley (drums)
# 7. Nightmare Alley (Herb Geller) (6:01)
# 8. A Cool Day (Herb Geller) (7:00)
# 9. The Princess (Herb Geller) (4:11)
# 10. It Might As Well Be Spring (Richard Rodgers-Oscar Hammerstein) (9:13)
Bron: Herb Geller Quintet: Stax of Sax; oorspronkelijk als l.p. uitgekomen op
Jubilee (JLP 1094), in 1989 als c.d. verschenen (Fresh Sound Records)
Opname: Radio Recorders, Hollywood, 12 december 1957
***
in Duitsland zouden Herb Geller en Walter Norris de draad weer oppakken
Toen in oktober 1958 de vrouw van Herb Geller overleed, de uiterst getalenteerde pianiste Lorraine Geller, wist Herb Geller een tijd lang niet waar hij het zoeken moest, zo overmand was hij door het gruwelijke verdriet dat het wegvallen van zijn buddy hem bezorgde. Zijn vertrek naar Berlijn in 1962, waar hij bij de Sender Freies Berlin een positie in het amusementsorkest had verworven, was eigenlijk een vorm van rouwverwerking. In 1965 verhuisde hij naar Hamburg, om daar 28 jaar lang verbonden te blijven aan de big band van de N.D.R.. Ook na zijn pensionering bleef hij nog lang actief op de Europese podia. Op 19 december 2013 is hij in Hamburg overleden.
Ook Walter Norris kwam uiteindelijk in Europa terecht: in januari 1977 trad hij toe tot de big band van de Sender Freies Berlin. In april 1984 ging hij bij de Hochschule der Künste in Berlijn aan de slag als docent Piano Improvisatie. Uiteindelijk kreeg het Amerikaanse Concord label hem in het vizier, maar na een solo-optreden in de Maybeck Recital Hall (april 1990), een duoplaat met de bassist George Mraz, twee trioplaten en een kwartetplaat (met de tenorsaxofonist Joe Henderson) vond Concord het alweer welletjes. Ook Walter Norris zou uiteindelijk in Europa overlijden, in Berlijn; op 29 oktober 2011.
Herb Geller heeft ervoor gezorgd dat Walter Norris regelmatig door de N.D.R. werd uitgenodigd voor gastoptredens en projecten.
Op Noal Cohen’s Jazz History Website is een ongelooflijke hoeveelheid discografisch en biografisch materiaal over Herb Geller samengebracht.
