Jazz, blues en het kauwgomplaatjesgevoel. Dit keer met speciale aandacht voor Dinah Shore.
De zangeres zou mega-beroemd worden met de televisieshows waarmee ze vier decennia miljoenen Amerikanen aan hun toestel kluisterde. Ze ontving daarin een keur aan artiesten. Hoewel ze een kleine stem had (ze deed vergeefs auditie bij de bands van Benny Goodman, Tommy Dorsey en Jimmy Dorsey), wist ze in een kleinere setting veel indruk te maken, sterker nog, ze werd in de de jaren veertig een van de succesvolste vocalisten. Verder in het Paleis: Webster Young, de trompettist die z’n leven lang is blijven spelen zoals de jonge Miles Davis dat deed, een Duits orkest waar de weemoed vanaf druipt, van Marek Weber, die net op tijd nazi-Duitsland wist te ontvluchten en in Amerika naam maakte als ‘The Radio Waltz King’, komiek Stan Freberg met een dodelijke parodie op ‘The Great Pretender’ van The Platters, Mel Tormé, de ‘Hawaiian String Virtuoso’ King Benny Nawahi en de volumineuze Odetta Holmes.
Samenstelling & presentatie:
