Het Paleis van de Weemoed

In het wekelijkse muziekmuseum van Het Paleis Frank Sinatra over het Amerika van de onbegrensde mogelijkheden, vlak voordat Kennedy werd vermoord, vibrafonist Red Norvo in een pittig potje swing met gitarist Barney Kessel en slagwerker Shelly Manne.

Tropische geluiden door Stan Kenton (in glorieus hi-fi met ’The Peanut Vendor’, Charlie Parker die uitpakt met ‘La Cucaracha’ en door Xavier Cugat.

Verder de (allesbehalve slechte) zangexercitie van macho-Hollywood-acteur Robert Mitchum en, aansluitend bij diens gevangenisschap wegens marihuana-gebruik, ‘reefer-songs’ over drugsgebruik door Blue Lu Barker en Stuff Smith met z’n Onyx Club Boys.

’The voice of the Southland’ was de bijnaam van de Texaanse zanger Gene Austin, begonnen in het circus en na soldatendienst in de Eerste Wereldoorlog een vroege leverancier van million sellers (‘Please don’t talk about me when I’m gone’, en tja z’n roem verbleekte al snel).

Over Liefde gaat het bij Duke Ellington met Ben Webster, net als bij The Mills Brothers. En dan ook nog: crooner Pinky Tomlin, Ted Weems, The Clark Sisters.

Kortom, het kacheltje van de nostalgie brandt weer volop in Het Paleis.