Jazz, blues en het kauwgomplaatjesgevoel; Muzikaal tijdreizen
Muzikaal tijdreizen in Het Paleis. Met een aangrijpende vertolking door Johnny Cash (wiens geliefde net was overleden terwijl hij zelf in het voorportaal van de dood stond) van een lied van Kris Kristofferson.
Ook ’the best singer nobody ever heard of’: de obscure David Allyn – die na een flitsende start in de misere wegzonk, en door toeval weer opdook.
De Brits-Italiaanse violist Alfredo Campoli, een superzomerse Astrud Gilberto, gitarist Les Paul met het stokoude ’Nola’.
Een niet zingende maar vertellende Frank Sinatra met ’Some traveling music’, de magistrale jazz-gitarist Wes Montgomery, pittige swing door de band van Woody Herman, door hemzelf ingeleid, de ‘zwarte Marilyn Monroe’ Dorothy Dandridge, Dave Lambert met Buddy Stewart
Een van de markantste persoonlijkheden uit de Nederlandse jazzgeschiedenis was Ben Bakema, als artiest werkend als Red Debroy met z’n eigen Swingers in ‘Oh, lady be good’.
Verder een postuum opgepepte Dean Martin (samen met Big Bad Voodoo Daddy), Ella Fitzgerald by het Marty Paich Dek-tette, Nat King Cole louter op piano.
En uit recenter tijden de Britse folkkgroup The Unthanks, cabaretiere Maya Bouma.
Samenstelling & presentatie:
