Honking, is dat blues of jazz? Een tenorsaxofonist die woest scheurend een solo speelt, afwisselend krijsende hoge noten en borrelende lage noten, zeer ritmisch, vaak op zijn rug liggend of over de bar wandelend. Illinois Jacquet met zijn solo in Flying high met het orkest van Lionel Hampton in 1942 gaf het voorbeeld. Maar honking is vooral een diepe vorm van moaning, vandaar in dit programma.
1. Joe Morris. Low grooving. (George Freeman) 2.45
2. Wow. (Matthew Gee) 2.55
3. Weasel walk. Johhny Griffin) 2.50
4. Tiny Grimes. C.C.rider (Willis) 2.45
5. Hot in Harlem (Prysock-Grimes) 2.50
6. Nightmare blues (Prysock.Grimes) 3.10
7. Flying high. (Jacquet) 5.35
8. Frank Culley. Culley flower. (Culley-Ahbert) 2.30
9. Gone after hours. (Culley-Van Walls) 3.00
10. Hop and twist. (Culley- Nugetre) 2.45
11. Willis Jackson. Gator’s groove. (Willis Jackson) 2.35
12. Harlem nocturne. (Hagen) 3.10
13. Rock rock rock. (Jimmy Mund) 2.40
14. Wine-o-wine. (Stone-Ertegun-Abramson) 2.45
15. Jesse Stone. Hey tiger (Jesse Stone-Tom Dowd) 2.25
16. Barrelhouse (Stone-Baker-Dowd) 2.15
17. Nightlife (Calhoun-Baker.Dowd) 2.15
18. Arnett Cobb. Night (Cobb) 2.35
19. Mister Pogo (Mike DiNapoli-Sherm Feller) 2.45
