Nuove Musiche

De eerste CD is gewijd aan twee componisten, die elkaar in 1764 leerden kennen. Tijdens een concertreis door Europa deden Leopold Mozart en zijn kinderen Wolfgang en Nannerl Londen aan. Daar maakten ze kennis met Johann Christian Bach, die zich daar twee jaar eerder had gevestigd. Wolfgang raakte gehecht aan de ‘Londense Bach’, en hij beschouwde later zijn overlijden, in 1782, als een verlies voor de muziekwereld. Zijn hele leven hield hij hoge achting voor Johann Christian.
In 1766 publiceerde deze zes klavecimbelsonates. Waarschijnlijk heeft Mozart deze al gezien en wellicht kunnen spelen. Drie van deze sonates bewerkte hij tot concerten voor klavier, twee violen en cello. Het Minué Ensemble nam ze op en vulde ze aan met de drie sonates die Mozart niet bewerkte.

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)
1. Concert voor klavier, twee violen en cello in Es (KV 107,3)

Johann Christian Bach (1735-1782)
2. Sonate in c, op. 5,6 (Warb A 6)
Minué Ensemble (Inés Moreno Uncilla, klavecimbel; Soko Yoshida, Tamami Sakanaga, viool; Johannes Kofler, cello)
(cd: “Opus V” – Ars Produktion ARS 38 660, 2024)

Ludwig van Beethoven, geboren in Bonn en daar een aantal jaren werkzaam, vestigde zich in 1792 in Wenen. Daar nam hij les bij Joseph Haydn.
Hij maakte al snel naam als klaviervirtuoos, maar wilde zich ook als componist presenteren. Hij deed dat door de uitgave van zijn pianotrio’s op. 1 en de pianosonates op. 2. Die sonates droeg hij op aan Haydn, hoewel hij beweerde niets van hem geleerd te hebben. De sonates bewijzen het tegendeel.
Gianmaria Bonino nam ze alle drie op. Hij gebruikte daarvoor een historisch instrument: een fortepiano van Johann Schantz uit ca. 1797.

Ludwig van Beethoven (1770-1827)
3. Sonate in A, op. 2,2
Gianmaria Bonino, fortepiano
(cd: “3 Piano Sonatas Op. 2” – Urania MLD 15042, 2024)

aanvulling:
Ludwig van Beethoven
4. Uit Sonate in f, op. 1,1: prestissimo
Gianmaria Bonino, fortepiano
(cd: zie 3)

Afbeelding: cover CD ‘Opus V’