De Amerikaanse bariton- en altsaxofonist Sahib Shihab (geb. Edmund Gregory, 1925-1989). Hij was de eerste zwarte jazzmusicus die zich na de oorlog bekeerde tot de Islam en dienovereenkomstig zijn naam veranderde. In de late oorlogsjaren was hij lead-altist in het orkest van Fletcher Henderson, maar ging daarna op baritonsax bebop spelen met baanbrekende musici als Tadd Dameron, Thelonious Monk, Art Blakey en Dizzy Gillespie. Hij vertrok eind jaren 50 met de band van Quincy Jones naar Europa waar hij zich permanent vestigde tot een paar jaar voor zijn dood. Hij werd mede bekend door zijn werk in de bigband van Kenny Clarke & Francy Boland. Shihab speelde als een van de eersten ook jazzfluit maar zijn werk op baritonsax wordt gerekend tot het beste wat hij heeft gedaan.
1. Who knows
2. Four in one
3. Criss cross
4. Eronel
5. Straight no chaser
6. Camp’s idea
7. Di-Da
8. Tenth lament
9. No time for cries
10. Set up
11. Rue de la Harpe
12. Extase
13. Jay Jay
