Op 8 oktober geeft de Griekse zangeres Haris Alexiou een eenmalig optreden in Nederland. Ze zal dan zijn te zien en horen in het ´World Forum Theater´ in Den Haag. Met het concert verschijnt ook haar nieuwe cd ´Vissino kai Nerantzi´ dat zoiets betekent als ´zure kersen en bittere sinaasappels´. En daarmee heeft de in eigen land zeer populaire zangeres haar 31e album afgeleverd, een juweel.
Alexiou behoort al enkele decennia tot de top van de Griekse populaire muziek maar ook internationaal geniet ze grote bekendheid.
Alexiou wordt in 1950 geboren onder de naam Cheriklia Roupaka. Al op haar 17e heeft ze de eerste optredens. In 1975 breekt ze door met de plaat ´12 Laika Songs´. Daarvoor zong ze al mee op tal van platen van onder anderen Georgos Dalares en andere bekendheden. In de jaren ´80 begint ze zelf te schrijven en componeren. In haar werk kiest ze regelmatig voor vernieuwing en uitdagingen. Zo toont ze zich met het album ´Aprovlepta Tragoudia´, van een serieuze kant en bewijst dat ze het genre van het Griekse kunstlied beheerst. Niet het makkelijkste genre.
Maar er is ook de toegankelijke Alexiou. In 1996 verschijnt het fraai uitgevoerde overzichtsalbum van 4 jaar tournees. Het toont een veelzijdige Alexiou die ook het populaire werk omarmt. Naast populaire Griekse muziek ook werk van onder meer Brel en loreena McKennit. Het is een album dat het op de internationale markt goed doet.
Met het nieuwe album ´Vissino kai nerantzi´, verkent de zangeres weer nieuwe richtingen. Het album bevat traditionele muziek met hedendaagse invloeden. Opmerkelijk in een tijd van techniek en digitalisering is dat Alexiou alle muzikanten weer ouderwets naar één studio heeft laten komen om tegelijk te spelen. Samen muziek maken was het credo. Het geeft de muziek een harmonieus geluid en schept een intieme sfeer. De muziek komt van verschillende delen van Griekenland. Van het traditionele noorden en Epirus tot Kreta.
Alexiou bewijst weer haar veelzijdigheid en ook de muzikale begeleiding is van grote klasse. Die bestaat uit traditionele instrumenten als de oud, bendir, Arabische percussie, de handdrum en de klarinet uit Noord-Griekenland en de lyra van Kreta. Het is een verrassende plaat geworden die een zangeres in topvorm toont.
De cd komt drie jaar na haar voorlaatste album uit en laat een totaal andere Alexiou horen als toen. Dit is een fantastische kant van haar. Als dit de richting is die ze voorlopig uit wil kunnen we nog een prachtige toekomst met haar tegemoet zien.
