Search for:
spinner

The cool sound of Paul Desmond

wo 20 okt 2021
Thema: Jazz

Za 23 okt 14:00 uur – Concertzender Live. Take Five! Nou, dat was me wat…

Bij het horen van de naam Paul Desmond denk je al gauw: Dave Brubeck Kwartet. En ook: Take Five. Van dat kwartet, onder leiding van pianist/componist Brubeck, was Joe Morello de drummer. Morello was zeer bedreven in de vijfkwartsmaat, een ongebruikelijke, in jazz en lichte muziek volstrekt afwezige onregelmatige maatsoort. Je telt: 1-2-3/1-2 || 1-2-3/1-2, enzovoort. Morello vroeg Brubeck herhaaldelijk om een stuk in 5/4 waarin hij zou kunnen gloriëren. Brubeck delegeerde het verzoek aan zijn altsaxofonist, met Take Five als resultaat.

Het stuk werd onderdeel van het album Time Out (1959), naast andere composities in incourante maatsoorten. Tijdens de opnamen raakten diverse kwartetleden zo vaak de tel kwijt dat er een tweede studiodatum moest worden geprikt. De singleversie van Take Five scoorde begin jaren ’60 via airplay en jukeboxen wereldwijd hoge noteringen in allerlei music charts en hitlijsten. Volstrekt uniek voor een jazzplaatje, en voor een vijfkwartsmaat. Desmond liep financieel binnen, en geen enkel optreden van het kwartet was nog denkbaar zonder Take Five als afsluiter.

Maken we een sprong naar 1975. Het Paul Desmond Quartet speelt een aantal dagen in de Bourbon Street jazzclub in Toronto. Met Ed Beckert op gitaar. The Paul Desmond Quartet Live (1976) is het albumresultaat van de clubsessies. En de uitsmijter is… Juist! Maar verwacht geen kopie van de oorspronkelijke versie.

Concertzender Live – een programma van Jaap van de Klomp

 

Paul Desmond soundalike
In juni 2014 was ik in het Zeeuws Museum in Middelburg geheel toevallig getuige van het optreden van een Nederlandse altsaxofonist. De man, wiens naam ik niet kan achterhalen was, zo vertelde hij, al vroeg helemaal idolaat van Paul Desmond. Zo wilde hij ook klinken, maar dan ook precies zó. Jarenlang zocht hij naar het juiste instrument, het juiste mondstuk en het juiste riet. En het was hem uiteindelijk gelukt om die lichte, luchtige, coole toon van de altist te kopiëren – iets waar hij niet weinig trots op was. Begeleid door het opgenomen geluid van een pianotrio – via luidsprekers – speelde hij het repertoire van Desmond noot voor noot na, inclusief de solo’s. Curieus.

BZ