Componisten/uitvoerenden: David Dramm | Huib Emmer | John Luther Adams | Pierre Boulez | Yannis Kyriakides
Opnametechniek: Kees Bijl
Je hebt moderne klassiekers, die komen van componisten die de boekjes hebben gehaald en meestal al dood zijn. En je hebt hedendaagse muziek, die komt van levende componisten – en wordt vaak maar één keer gespeeld.
Zonde, nietwaar? Sowieso voor de componist, die zo zijn best heeft gedaan op een werk dat voor altijd in de kast verdwijnt. Maar ook voor ons, want zo wordt ons allerlei muziek onthouden omdat we toevallig niet bij de première waren.
Voor deze vier stukken is de première geen dernière geworden. Ze zijn gecomponeerd tussen 2003 en 2007 en worden hier begin 2011 opnieuw gespeeld. White sands van Huib Emmer richt zich op een woestijngebied in New Mexico. Het concept doet denken aan de grote werken van John Luther Adams. Kelvin zero van David Dramm gaat ook over de natuur, maar dan met een wetenschappelijke invalshoek. In U B-long 2 P. gaat David Dramm al even wetenschappelijk om met de muziekgeschiedenis. Hij neemt twee stukken uit dezelfde tijd de Sonatine van Pierre Boulez en het nummer “You belong to me” van Patsy Cline. Zijn er overeenkomsten? Dramm weet ze te vinden. Het klapstuk van het concert is Atopia van Yannis Kyriakides. De componist weet het weinige materiaal bijna een halfuur spannend te houden door handig en zorgvuldig gebruik te maken van microtonen. Zo springt het stuk er zonder meer uit in de berg aan drone-muziek die ons de afgelopen twintig jaar overspoeld heeft.
