Na de klavecimbelsonates en kamerconcerten werd het de hoogste tijd om de motetten van Galuppi te ontdekken, hetgeen dan ook gebeurde op 1 september in de overvolle Geertekerk.
Les Musiciens du Louvre olv. Francesco Corti – Galuppi’s motetten
donderdag 1 september, Geertekerk Utrecht – Festival Oude Muziek Utrecht 2016
door Olga de Kort
Programma:
– Baldassare Galuppi. Antifoon Ave Regina caelorum
– Concerto a quattro in c
– Antifoon Alma redemptoris mater
– Antonio Vivaldi. Concerto RV 159 in A
– Motet Nulla in mundo pax sincera RV 630
De Festival Oude Muziek-gangers die in de afgelopen dagen kennis hebben genomen van de klavecimbelsonates en kamerconcerten van Baldassare Galuppi (1706-1785), wisten al dat ze op verfijnde orkestratie en melodische schoonheid van zijn motetten konden rekenen. Het instrumentale palet van de Venetiaanse maestro bleek echter veel meer kleuren te hebben.
Dankzij de fluwelen stem van sopraan Francesca Boncompagni kwamen de zachte pasteltinten tevoorschijn, die Galuppi’s antifonen de nieuwe, delicate diepte bezorgden. Lichtheid en gratie van de melodieën in combinatie met de zachtheid van Boncompagni’s aangename timbre en niet te vergeten de akoestiek van de overvolle Geertekerk, zorgden voor een bijzonder ruimtelijk effect. De aan Maria gewijde gezangen stegen moeiteloos omhoog, weergaloos mooi en kristalhelder.
Bij de tweede Antifoon won de stem van sopraan nog meer aan kracht en kleur. Jubelend en stralend, buigzaam in de hoogte en egaal in de diepte, de stem van de Italiaanse zangeres paste ideaal bij Galuppi’s verheven motetten. Les Musiciens du Louvre toonde zich een aandachtig instrumentaal partner, maar ook het ensemble dat met elke gespeelde noot meeleefde.
Jammer genoeg was het als eerste aangekondigde Concerto a quattro in g gesneuveld vanwege gebrek aan tijd. Van Galuppi klonk alleen het Concerto a quattro in c over, met zijn vloeiende lijnen, vrije modulaties en meeslepende wendingen. Klavecinist Francesco Corti, die al het festivalrecital met Galuppi’s sonates achter de rug heeft, was ook als muzikaal leider inspirerend en zeer precies.
Tijdens deze festivaleditie wordt Galuppi vaak gekoppeld aan zijn stads- en tijdgenoot Antonio Vivaldi. De keuze valt daarbij op Vivaldi’s feestelijke, levensbruisende composities die Galuppi’s verfijnde melancholie en zeer beschaafde sturm en drang-neigingen met overvloed compenseren.
Ook voor dit programma gekozen Concerto in A en motet Nulla in mundo pax sincera bezitten de aanstekelijke vurigheid, de sonoriteit en volheid van de klank. Het driedelige motet met zijn verhalende aard en veel rubato’s had wellicht iets minder muzikale diepgang dan Galuppi’s antifonen maar wel een jubelende Alleluia die dan ook glansrijk door de sopraan werd gezongen.
De afsluiting op de hoge noot en op het hoge niveau maakte die hoge verwachtingen voor dit concert helemaal waar.
